Kerstlied: het is al een tijdje voor ons aangekomen
Onlangs zei een presentatrice bij NDR Kultur dat ze niet echt weet waarom we Kerstmis vieren. Of ze het echt serieus bedoelde of gewoon wilde zwemmen in de grote golf van "moderne" mensen, ik weet het niet. Maar deze verklaring heeft me duidelijk gemaakt hoe het kerstlicht nu is.
Ik heb niets tegen alle mooie kersttradities, kerstversieringen en liedjes, integendeel, ik ben er een fan van. De oorspronkelijke reden moet echter niet worden vergeten.
Er is een heel mooi kerstlied dat een ietwat triest verhaal heeft gehad: het werd opnieuw gecomponeerd van het christelijke lied in een pure beschrijving van de natuur in het Derde Rijk. Dat is goed gedaan, maar niet de juiste tekst.
Als herinnering (en misschien voor sommigen om te suggereren) zal ik de originele tekst hier opschrijven:
- Er is een tijd voor ons gekomen, het is een grote genade voor ons: onze Heiland, Jezus Christus, die voor ons, voor ons, mens voor ons is geworden.
- In een wieg moet het kind in de koude nacht op hooi en stro liggen. Tussen os en ezel lieg je, je liegt, je liegt, arme Jezus.
- En de drie koningen komen ernaar op zoek, de ster leidt hen naar Bethlehem. Leg de kroon en scepter af, breng hem, breng hem, breng hem het offer.
Wat vind je van deze tekst? Ik denk dat hij veel christelijker is dan de tekst uit het nazi-tijdperk.
Dit is slechts een suggestie, geen instructie of zelfs betutteling!
