Cork - nieuw in de trend!
Gelukkig, op zoek naar materialen voor een grote tas, kwam ik het vrij nieuwe materiaal op het net tegen, waarvan de functies me betoverden. Het is het zogenaamde kurkweefsel.
Het is zacht, aangenaam om aan te raken, kan worden bedrukt, geborduurd, genaaid (!!!), reliëf, geklonken, gestanst, kan met de hand worden gesneden en natuurlijk niet franjes. Elk stuk dat je oppakt is een uniek stukje natuur - verder dan duurzaam! Kurk heeft gewoon alle geweldige functies die een man / vrouw van textiel kan wensen! Kurkweefsel is een materiaal dat ervoor zorgt dat een echte (gepelde) kurklaag permanent op een substraat wordt aangebracht. U kunt kurkstof niet wassen, veeg het gewoon af met een vochtige doek. Geef toe, dat is het enige nadeel.
Kurk is verkrijgbaar in verschillende diktes en secties - helaas ook in verschillende kwaliteiten. Naast stof wordt het ook verwerkt tot kurkpapier en kurkband.
De volgende delen van mijn tas zijn gemaakt van kurk (mijn gekozen dikte ongeveer 0,7 mm)
- vooral, de letters op de voorkant
- de onderkant van de tas
- de onderste 6 cm van voor- en achterkant en de zijdelen
- alle ritstags (allemaal anders bewerkt: gevlochten, genaaid, geklonken of gerold tot kwast)
- de zijdelingse interventies op de bovenste rits, die opzettelijk het inzicht en de interventie in de tas moeten voorkomen
- de twee Taschenbaumler
- de versterking van de korte handgrepen en - en last but not least
- De achtergrond voor het zelfgemaakte persoonlijke label, dat aan de zijkant van de tas is genaaid.
Het contrasterende materiaal voor de gebruikelijke verwerking in een grote zak werd snel gevonden: zogenaamd buitenlinnen, dat licht geïmpregneerd en dus vuilafstotend is, maar zijn linnen karakter nog steeds niet verbergt.
Ik heb het linnen uitgebreid versterkt met Decovil-licht.
Aan de achterkant van de tas zie je de horizontaal iets uitstekende zak met rits. Daarachter bevindt zich nog een even groot compartiment dat kan worden afgesloten met een magnetische drukknop.
Aan de zijkanten van de tas werkte ik een licht afgeschuinde voorzak - aan de achterkant smalle kant mijn persoonlijke label. Dit heb ik afgedrukt na vele pogingen gespiegeld op een T-shirt folie voor lichte stoffen en vervolgens op de linnen stof gestreken. Omdat dit niet rafelt, kon ik hem snoeien met de pinkschaar en een stuk kurk naaien.
Als ik naar de voorkant kijk, hebben de kurkletters die ik heb gekozen omdat de ontvanger in de privésector en de professionele omgeving heel graag boeken in de hand heeft. De letters zijn aangebracht in satijnsteek met glanzende, dunne borduurgaren en een borduurnaald. Ik heb de steeklengte zo groot gekozen dat de naald de kurk niet kan versnipperen en de steekbreedte is dienovereenkomstig laag, die van het weinige kurkmateriaal zelfs optimaal veel voordeel.
Daarentegen borduurde ik het dikkere matte wollen garen van Taschenbaumler, dat duidelijk werd aangebracht en het borduurwerk nog meer benadrukte.
De tas is 43 cm breed, 37 cm hoog en heeft een diepte van 14 cm: dus je kunt. a. gemakkelijk in een A4-map plaatsen. Zodat niet iedereen ongehinderd in de tas kan kijken of lang kan zijn, werkte ik hier een zogenaamde verzonken rits, die 10 cm langer is, zodat je hem kunt openen en dus de tas breed.
Maar nu wat bijna het belangrijkste is voor ons vrouwen: het innerlijke leven! Daarom was ik blij om me aan te melden voor een aantal uitdagingen op het gebied van naaitechnologie.
De tasvoering is gemaakt van hoogwaardige zware taft in zwart en goud. Zoals je op de foto's kunt zien, heb ik 5 zakken naast elkaar op een van de twee grote binnenoppervlakken genaaid, waaruit de drie middelste pennen kunnen worden opgepakt. De twee buitenste hebben een of twee vouwen zodat zelfs omvangrijke kleine onderdelen erin passen. Deze vijf zakken zijn gevoerd en dus duurzaam. Over deze tassen is - hoe kan het anders zijn bij vrouwen - nog steeds een ritsvak.
Op het tegenoverliggende grote voedergedeelte heb ik een enkele, grotere zak aangetrokken en gebruikt als een blikvanger bruin netweefsel en als een zak met olijfkleurige taf. Voor de ritsen in de tas heb ik een contrasterende kleur gekozen - ook, zodat je ze sneller kunt vinden.
Omdat ik nog wat stof over had van een leeskussen, dat was bedrukt met boeken, kon ik dit zakjesachtige materiaal gebruiken in een van de ritszakken en biezen.
Het vervelende probleem van zulke big bags ben jij. a. De sleutel vinden: heb ik aan een kant van een band genaaid, aan de onderkant van een karabijnhaak die wacht om te worden verslaafd?
Ook in een van de voernaden van de hele tas is een label genaaid waarop de verwerkte materialen zijn gedrukt - net als in de kleding.
Omdat ik bijna niet in de scholen van de tas kon fotograferen, heb ik een foto gemaakt van de binnenzakken voordat ik het hele stuk voedsel in mijn zak stopte?
Toen kwam de vraag naar boven toen ik de riem koos: hier besloot ik om geen plastic band te gebruiken, omdat deze zo sterk schijnt en vaak op onze schouders over ons eigen textiel wrijft. Bovendien zou het niet zijn afgestemd op de kurkstijl. Dus maakte ik katoenen tape die ik nog steeds versierde met klinknagels bij het bevestigen van het korte handvat.
Niet alleen de klinknagels, maar alle andere metalen delen van de tas zijn gemaakt van oud messing, omdat ik vind dat het in zijn rokerige donkere toon past, maar beter past bij de stoffen. Ook is de ritssluiting van de donkerbruine ritsen gemaakt van oud messing. In het oranje heb ik werfgoederen verwerkt met kleurafhankelijke schuifregelaars. Alle ritsen hebben een spiraal van 5 mm breed, wat overeenkomt met de robuuste indruk van de tas en kunnen tegelijkertijd gemakkelijk worden genaaid met een goede naaimachine.
Voor de stiknaden waarmee ik verschillende naden, de bovenrand van de tas, of zelfs enkele naden op label- en tasbedels heb genaaid, heb ik dikker garen gebruikt en een doorstiknaald met een veel groter oog zodat de draad niet tranen. De steeklengte moet minimaal 3,5 - 4 zijn voor het effect (probeer het gewoon op de rest van de stof: hoe groter, hoe decoratiefer).
