Fluoride-vrije tandpasta
Of fluoride in de tandpasta gezond is of niet, er is al genoeg te vinden op het net en iedereen kan zijn eigen mening vormen. Ik begon eerder dit jaar een zelfexperiment en wil graag melden:
De basisvereiste voor mij is voldoende mondhygiëne. Ik gebruik een moderne sonische tandenborstel, minstens 2 keer per dag gedurende ongeveer 4 minuten. 'S Avonds worden de interdentale ruimtes vooraf schoongemaakt met een interdentale rager en, waar het iets ontoegankelijker is, met flosdraad of tandband. Vervolgens wordt de tong schoongemaakt met een tongreiniger en wat tandpasta.
Nu is het tijd voor je tanden. Sinds januari maak ik schoon met fluoride-vrije tandcrèmes / gels. Eerst nam ik de Weleda kindertand, wat ik erg prettig vond. Toen ging ik naar de Weleda-Goudsbloem tandpasta, waar ik uiteindelijk zal blijven. Nu probeer ik de lavera-basisgevoelige tandpasta, waarvan men slechts een hoeveelheid ter grootte van een erwt moet nemen, omdat deze erg schuimt. Het bevat onder andere Echinacea, propolis en silica reinigingslichaam. Het is heel aangenaam in de smaak en iets "kalkachtig" in het gevoel, dat echter niet verder stoort. Kan men eraan wennen en de prijs is o.k.
Nu test ik de salvia-meisjes van Madaus. Ik weet niet of ze echt geen fluoride bevat. Het wordt niet expliciet genoemd. Het bevat venkel, anjer, paardenmunt, salie en tijm. Nogmaals, neem slechts een kleine hoeveelheid, want het smaakt vrij "pittig" voor menthol. Voor mij is ze niets om bij te blijven. Prijs is ook ok
Mijn favoriet is en blijft de Weleda Calendula tandpasta. Het bevat onder andere calciumcarbonaat (krijt) als reinigingsmiddel, calendula, mirre en venkel voor een aangenaam fris gevoel als mentholvervanger. Ik vind dat het meest prettige kenmerk, dat het niet "scherp" is. Het heeft geen schuimmiddelen, waaraan men zeer snel went.
Mijn laatste bezoek (in augustus) aan de vertrouwde tandarts bewees mij dat fluoridevrij borstelen geen nadelen heeft, maar voordelen. Het is allemaal oké geweest.
Ik kijk uit naar je mening.
