Geen gedoe met vlekken op het keukenblad van hout
Een aanrecht van hout is mooi maar uiterst delicaat. Vanaf nu kan ik alleen maar lachen om vlekken, dankzij Angie.
Twee jaar lang heb ik een keukenblad van geolied eikenhout, voelt prettig aan, ziet er geweldig uit, maar is extreem gevoelig, vooral wanneer drie tieners en hun bezoekers de keuken delen. Ik bleef de oppervlakte verzorgen, de tieners vermaand, berispt, schoongemaakt, geschuurd, opnieuw gemalen, geolied ... Maar zodra ik onzorgvuldig werd en niet oplette als een schiethond, zat de volgende vlek erin.
Vaak was het een koekjestrommel, een pen, een schaar enz. Gemaakt van ongeraffineerd metaal in combinatie met gelekte vloeistoffen die hun sporen op het hout hebben achtergelaten. Zag er echt lelijk uit en kon nergens mee wegkomen, behalve bij het slijpen.
Dus ik dacht, als ik de vlekken niet kan voorkomen, dan moeten ze er in elk geval leuk of grappig uitzien. Dus nam ik een korte hand Edding en schilderde een smileygezicht uit een halve blikafdruk. :-) En nu tovert deze vlek elke keer als ik naar de keuken kom een glimlach op mijn gezicht. En niet alleen ik: de hele familie is gelukkig.
Van lachende gezichten is aangetoond dat ze een positief effect hebben op het lichaam, de ziel en de geest en me in elk geval voor grote rust bieden. Beste lachlijnen als grijs haar!
Toen ik de vlek fotografeerde, wilde de gezichtsherkenning van mijn camera weten wie er zo mooi lachte, dus noemde ik de plek "Angie" omdat haar mondhoeken soms wat onderwijs nodig hebben (anderen noemen hun vaatwasser "Mevrouw Merkel "maar we zijn al met ons aan het praten :-)).
Laten we eens kijken wat ik maak van de volgende patch, misschien een mandala van koekjessnijders?
