Big Kehrwoche: Weinig moeite, groot effect!
Dus, een grote veegweek is al slecht - toch? Godzijdank raakt het me alleen maar om de 12 weken:
Veeg de trap af, schrob een oneindig lange keldergang en draai dan het huis rond! Bijtend! En altijd in de focus van de rest van de huisgenoten, meestal op de pensioengerechtigde leeftijd! Ik ben al lang op zoek naar een uitweg. Ik heb onlangs een redelijk aanvaardbare oplossing geprobeerd:
"De vroege vogels-geweten-ondanks handicap methode"
Het belangrijkste element is de vroege implementatiefase: zaterdagochtend, mogelijk 7:00, mogelijk ook daarvoor. Ik heb ervaren dat op dit moment de minste van mijn doelgroepen achter het gordijn hun functie hebben verplaatst.
Nu ga ik eerst op de Gass'und-sweep hier de grotere lommerrijke en overhellende opeenhopingen samen (groot vegen is onzin), mijn Langstielfeger (nee, ik noem mijn vriendin niet) en ook uitgebreide Schäufele helpt me back-vriendelijk.
Dan, na ongeveer 5 minuten, de tweede act: kelder en trappen.
Uit de hoeken van het grovere vuil verwijderd (uitrusting met lange steel) en het geheel met veel water bevochtigd.
De derde en belangrijkste handeling (laatste furioso) vereist enige voorbereiding.
Het is nodig:
1 emmer water, gaswasser, 3-4 Q-tips of Ohrabuzzerla, schone doek (gedrenkt in water).
procedure:
Met de Ohrabuzzerla plaats je jezelf aan het belsysteem en maak je de zeer speciale huisgenoten wakker. Op de slaperige vraag: "Ja? .... Wie is daar?" Komt uw antwoord: "Oh, sorry, mevrouw Hämmerle, ik ben het, uw buur ... uw naam ... ik zal het doen Grad de grote week van het vegen en schoonmaken van het kloksysteem, had de Ohrabuzzerle waarschijnlijk vastgelopen in haar bel, hopelijk heb ik haar niet wakker gemaakt? ". Je herhaalt dit zo vaak als je wilt, maar niet opnieuw met Frau Hämmerle (overdrijf niet), tenzij ze altijd zo snel vergeet ...
Dus als de meeste huisbewoners door u zijn gewekt, wrijf dan een keer met de Sidolinlümple over het belsysteem. Meer is niet nodig, de anderen doen het wekelijks teveel.
Dan de laatste handeling, de trap. Hier moet u al wat zorg besteden. Vooral bij de deuren van mevrouw Hämmerle en Co. Ze zijn toch al wakker. Dus altijd leuk met de scrubber aan de andere kant, waar het horen van degenen achter de deur de intensiteit bepaalt. Dus je kunt je kamergenoten persoonlijk een gelukkige "goedemorgen" vertellen in het slaperige gezicht. De beeldwinst is al enorm.
Tot nu toe, zo goed. Nu vraag je je af, waar is het bovenstaande "ondanks handicap" gebleven? Mijn geduld, kom op.
Aan de vooravond van je Kehrwochenshow, dus rond 23.00 uur draag je een paar lege kratten (zonder flessen !!!!) naar beneden. Woon je in Paterre, breng dan gewoon een bezoekje aan iemand aan de top (vind je me een beetje suiker?) En als je naar beneden gaat, laat je de lege dozen vallen en ga je ernaast liggen. Als niet alle deuren zijn opengegaan, kunt u een beetje zeuren en mogelijk hulp inroepen. Maar nu voordat iemand de ambulance of het scheermes bestelt, ravot je op: "goed, hoogstens een paar kneuzingen en een verstuikte hand" zeg je nu allemaal en wens een "goede Nächtle, hopelijk kan ik slapen met de pijn".
Je zult zien dat in de toekomst de gezichten om je heen veel vriendelijker zijn. En je kunt er zeker van zijn, vertelde rum terug, wat je niet bent voor geen aardige jongeman (die voor mijn meisjes zou ebben) en helemaal niet vredig en zoooo gewetensvol.
