Afbouw van het medicijngebruik? Het zal een beetje eenvoudiger zijn
Jarenlang werd ik vol met medicijnen gepompt, en toen kwam de tijd dat ik ze niet nodig had! Wat blijkbaar ondenkbaar was voor artsen, omdat een echt plan, hoe ik weg zou komen van alle chemische dingen, niemand had! Integendeel: in sommige gevallen kreeg ik zelfs dingen voorgeschreven waarvan bekend is dat ze nog meer verslaafd zijn.
Slapeloosheid, adrenalinestoten en Co.
Energiek zijn tot de puntjes van je haar is één ding, maar 36-52 uur zonder slaap, dat is een ander huisnummer. Duidelijk voelde tenminste dat deze permanente "onder macht", met het samen. 'S Nachts liepen mijn benen zelf een marathon, het zogenaamde "blauwe uur" dat ik maar al te goed kende!
Het hele zweet valt aan - maar eigenlijk was het zo, dat ik mijn temperatuur niet meer kon houden. Van koude rillingen tot hitte-aanvallen, we gingen deel voor seconde - de menopauze is een no brainer.
Basisvoeding, sport en Tai Chi
Eerder per ongeluk heb ik gemerkt dat ik de symptomen kan verlichten door het juiste dieet, WAT ik drink en ook ten minste tot op zekere hoogte de balans van de oefening kan verlichten.
Hoe eenvoudiger ik at, hoe minder intense adrenaline er werd geschonken. En wat werd uitgestort, heb ik door middelmatige bewegingen (wandelingen, tai chi, yoga) "abtrainiert".
Yoga en tai chi hebben als bijkomend effect dat ze het mentale evenwicht produceren of verbeteren.
Ademhalingstraining helpt om naar beneden te komen
Daarnaast ging ik in ademhalingstraining: geïnspireerd door de diepe ademhaling van Tai Chi, concentreerde ik me er bewust op: langzaam en langzaam inademen, vasthouden, langzaam in- en uitademen, en opnieuw vanaf het begin.
Achteraf gezien kan ik zeggen dat alles dat uw aandacht afleidt van de ontwenningsverschijnselen de prijs van goud waard is!
Destijds werd ik afgeleid door een online game en het bijbehorende beheerderswerk op een helpbord: het oplossen van spelproblemen van anderen was zo druk in mijn hoofd dat ik gedeeltelijk werd afgeleid door de symptomen bij het vinden van de oplossing. Ik raakte echter niet gewend aan vele andere activiteiten, hoewel ik ze anders leuk vond om te doen. Muziek maken, zingen, schilderen, schrijven - niets ging zo goed. Maar iedereen zou het zelf moeten proberen, wat werkt.
Ook heeft therapeutisch schilderen (bijv. Polijsten oude meubels, verf fotolijsten of klei potten) een zeer ontspannend effect en leidt goed af.
Conclusie: dat zou ik nooit in het ziekenhuis doen
Voor al mijn medicijnen (en vooral codeïneverslaving) duurde mijn ontwenning in totaal 2 3/4 jaar.
Velen zeggen dat dit alleen goed kan worden gedaan in het ziekenhuis - daar ben ik het absoluut niet mee eens!
Ten eerste kan bijna niemand gewoon zijn leven ophangen voor iets minder dan drie jaar, en ten tweede heeft het gewoon niet de afleidingsopties die het nodig heeft. Ik zou niet willen blijven rennen op ziekenhuisgangen als ik niet kan slapen.
Volgens de statistieken is het aantal uitvallers, evenals het terugvalpercentage van degenen die de thuisbasis bereiken, exorbitant hoog, maar toch:
Het is een kwestie van mentaliteit
Wat me altijd ophield, was het feit dat ik een goede reden had om te stoppen: ik had het na 10 jaar eindelijk niet nodig! Elke nieuwe dag, elke nieuwe vermindering was een herwinning van levenskwaliteit en vrijheid.
Tot op de dag van vandaag is het zo dat ik alleen kruidengeneesmiddelen of de apotheek van de natuur gebruik, veel heb gelezen over de verschillende effecten van voedsel, fruit, groenten en over het algemeen voor mij en mijn lichaam ontwikkelde ook een volledig nieuw gevoel.
Geef de verantwoordelijkheid voor jezelf niet op. Stel een doel, werk aan je kwaliteit van leven of verhoog het! En ja: het werkt!
