Echt bont onderscheidt zich van namaakbont
Overal zie je op de winterkleding bontbellen en bontafwerkingen. Af en toe verschenen vreselijke berichten op televisie dat dit bontmateriaal vaak afkomstig is van Chinese wasbeerhonden - de extreem wrede gehouden en gevild. Wie niet zo'n echt bontmateriaal wil dragen (om nog maar te zwijgen van de goedkope bruining, die allergieën kan veroorzaken), die zijn toevlucht kan nemen tot kunstbont.
Hoewel echt bont nu verplicht is aan te geven, moet het wel wat zwarte schapen geven in de textielindustrie, maar dat doen ze niet. Bovendien ontbreken de etiketten vaak voor tweedehands goederen.
Hoe onderscheid ik echt bont van namaakbont?
- Bestudeer informatie over de was. Als de bontkraag afneembaar is en het label zegt dat het niet machinewasbaar is, is het waarschijnlijk echt bont. Nepbont kan gemakkelijk in de machine worden gewassen (ook belangrijk voor huisstofmijtallergie).
- De structuur van de vacht: de meeste echte vacht heeft duidelijk herkenbare luifels en onder de zogenaamde ondervacht. Het uiterlijk van kunstbont is uniformer.
- De oude truc, maar zit niet in de business: pluk wat bontmateriaal en licht. Het ruikt naar verbrand haar en niet naar sponsachtig polyester: echt bont!
- Bonthaar uit elkaar duwen en naar het onderliggende materiaal kijken: kijken naar textielstructuren (geweven of gebreid) - kunstbont. Zie je leer - echt bont.
Met mijn bijdrage wil ik geen kritiek hebben op bontdragers (nepbont wordt vaak geproduceerd onder milieuschadelijke omstandigheden, om maar te zwijgen van het loon van textielarbeiders). Iedereen zou moeten dragen wat ze willen.
Maar er zijn een aantal mensen die gewoon geen bont meer willen dragen en die worstelen met het onderscheid tussen kunstbont en echt bont. Hier kan mijn bijdrage nuttig zijn.
