Lichaamstaal: wanneer het lichaam spreekt
Onlangs ruimde ik de vier grote laden in mijn bureau op. Drie van hen waren vrij snel afgevinkt, maar de vierde had het in de ware zin van het woord. Als ik niet weet waar ik een klein item, een stuk pakketstring (je hebt het misschien weer nodig) of iets anders moet plaatsen, zal het vroeg of laat in deze lade van horror belanden. Ik nam elk stuk afzonderlijk, woog het in mijn hand en luisterde naar me als het tokimeku was. Tokimeku is Japans, betekent zoveel als? Wat doet het hart springen? en staat naast? hyggelig? een van de mooie nieuwe trendwoorden.
De meeste dingen uit de buik van de la waren absoluut niet tokimeku en vlogen in de prullenbak. Plots had ik een vakantiefoto uit 2004 in mijn hand: ik op een Bulgaars strand. Na deze vakantie besloot ik nooit meer terug te gaan naar een land waarvan ik de taal niet spreek en waar grote delen van de bevolking (althans op het platteland) van het Engels niet machtig zijn. In Bulgarije heb ik veel met mijn handen en voeten gepraat, maar omdat de woordenschat vrij snel is uitgeput. Wat me destijds het meest irriteerde, was dat de Bulgaren knikken als ze nee zeggen? gemeen en een schud van het hoofd? betekent. Om dat te internaliseren was de vakantie van twee weken niet genoeg.
In elk geval bracht genoemde foto me bij het onderwerp? Lichaamstaal? en voila: we zitten er al middenin. In gedachten zie ik dat sommigen van jullie je schouders ophalen, wat betekent: "Wat maakt het uit?" Of je rolt met je ogen en denkt? Alweer een bericht zonder tips? Wie weet Schouderophaalt en oogrollen passen in ieder geval al geweldig op het onderwerp.
Wist je dat volgens een onderzoek van de Amerikaanse professor in de psychologie, Albert Mehrabian, 55 procent van de totale indruk van iemands tegenhanger wordt bepaald door zijn lichaamstaal? Dit aantal verbaast me, maar het verklaart waarom ik sommige mensen spontaan niet mag, ook al hebben ze nog geen woord gezegd. Woorden lijken hoe dan ook te worden overschat. Volgens Mehrabian hebben woorden slechts een klein aandeel van 7% in de totale indruk. De toon, zoals gezegd, brengt het op 38 procent. De meesten van ons interpreteren intuïtief de lichaamstaal van anderen.
Mensen die wetenschappelijk met het onderwerp omgaan, kunnen gebaren of gezichtsuitdrukkingen precies en het "onuitgesproken" analyseren? erachter herkennen. Veel personeelsmanagers zijn getraind in het interpreteren van lichaamstaal en leren in een kort sollicitatiegesprek meer over een kandidaat dan misschien juist is. Dit begint met de begroeting en eindigt met een handdruk. Als je geïnteresseerd bent in het onderwerp, schrijf het dan in de comments. Ik zou dan een onafhankelijk bericht plaatsen over? De juiste lichaamstaal in het sollicitatiegesprek? Schrijf.
Een duitser? Gebaar heeft het nu tot wereldfaam gebracht: de zogenaamde Merkel-diamant. Onze kanselier gebruikt dit (ook bekend als een power driehoek of sneeuwploeg) handgebaar heel vaak. Volgens ontwerp? Experts zeggen ja. Ze houdt haar onderarmen uitgestrekt naar voren parallel aan de vloer, en een principe van lichaamstaal is: naar beneden wijzende lijnen, bijvoorbeeld hangende armen, maken een minder actieve indruk dan horizontale of opwaartse lijnen. Ik herinner me een korte scène op tv, waarin Angie beide vuisten op elkaar klemde tijdens een voetbalwedstrijd van het Duitse nationale team, met uitgestrekte armen in doelvieringen. DAT was misschien de juiste lichaamstaal in de verkiezingscampagne. Maar voordat ik afdwaal in politieke rijken en uiteindelijk schrijf over de lichaamstaal van Mr. Trump (een weeeeeites-veld), eerder een anekdote:
Afgelopen lente sprak Andre Agassi voor het eerst publiekelijk over hoe zijn uitstekende winning streak tegen Boris Becker tot stand kwam. Na drie verloren wedstrijden tegen de roodblonde wonderjongen, bracht hij uren door met het analyseren van records van de spellen en het ontdekken van Beckers 'pijnlijke plek: de lijmmaker strekte zijn tong uit voor elk van zijn gevreesde portie een beetje door zijn lippen? precies in de richting waarin hij de bal wilde bedienen. Nadat hij het had ontdekt, won Agassi tien van de elf duels die volgden. Maar blijkbaar heeft Boris daar niet teveel van geleerd? Hij vindt het nog steeds moeilijk om zijn tong onder controle te houden.
Nou, het is al laat en mijn lichaam gaf gewoon een luide en heldere geeuw: tijd voor bed. DAT is lichaamstaal dat zelfs ik begrijp?
