Vaak is nee zeggen goed
Ik beschouw mezelf absoluut niet als een beruchte ja-man, maar realiseer ik me dat ik veel minder gebruikelijk ben? zeg, omdat het mij goed zou doen. Vragen als? Kun je gewoon ??? of? Heb je tijd om ??? lijkt de reflex met mij te activeren? zelfs als ik noch de tijd noch de neiging heb om aan het verzoek te voldoen. Begrijp je het niet verkeerd? Ik help graag, als ik kan, vaak voorbij mijn persoonlijke grenzen. En hier ligt het probleem: ik verwaarloos vaak mijn eigen behoeften ten behoeve van anderen. Komt dat de een of de ander bekend voor? Ik dacht van wel. Laten we daarom het fenomeen van onbaatzuchtigheid (hoewel te vaak uitgebuit) nader bekijken.
Ja? zeggen is vaak gemakkelijker
Degenen die altijd klaar staan om allerlei (en onmogelijke) genoegens voor hun omgeving te doen, maken zichzelf meestal populair bij hun medemensen. Het omgekeerde is duidelijk: wie anders vaak met een "nee"? Het leven loslaten betekent zichzelf impopulair maken. Voor mensen die willen? Iedereen? S schat? kan dit leiden tot een echt dilemma waarin een (legitiem)? nee? voelt net zo verkeerd als halfslachtig? Ja? In een dergelijke situatie kiezen veel mensen de weg van de minste weerstand en zeggen in het belang van de vrede van God? Ja? zou veel geschikter zijn. Dus wat moet er nog gedaan worden? Eerst moet het gerichte verzoek worden onderzocht en geëvalueerd. Dit leidt meestal tot de vraag:
Wie vraagt mij om iets?
Hoe dichter ik bij de persoon ben die met een verzoek naar me toe komt, hoe moeilijker het voor mij is? te zeggen. Dit is diep menselijk, omdat ik een duidelijke? Nee? moet rekening houden met teleurstelling of onbegrip. Het omgaan met deze reacties is vaak moeilijker dan alleen het inwilligen van het verzoek. Natuurlijk weet mijn tegenpartij dit ook en deze transparantie maakt het gemakkelijker om me te manipuleren. Zinnen als "Oh kom, ik zou dat niet echt gedacht hebben ?? uit de mond van een vriend aan wie ik een verzoek heb geweigerd het moeilijk maken voor mij in mijn reeds uitgesproken? nee? blijven. Op de lange termijn profiteren beide partijen echter van een gezond gevolg en eerlijk gezegd: wat is een vriendschap waard die van mij afhangt, mijn vriend? aan elk verzoek voldoen?
Het is nog moeilijker in partnerschappen en liefdesrelaties: eigenlijk wil iemand zijn of haar geliefde elke wens van zijn lippen aflezen. Het is alleen dom, als je alleen staat met deze claim en vanwege je vervulde wensen is het niet langer mogelijk om voor je eigen zorgen te zorgen. Uiterlijk dan is het tijd voor een verhelderend gesprek en in de toekomst ook gewoon? Nee? te zeggen.
Welke motivatie zit achter een verzoek?
Is achter een verzoek duidelijk de persoonlijke luiheid van mijn tegenpartij te herkennen, is het nu gemakkelijk voor mij? te zeggen. Dit gedrag kwam me vaak voor tijdens mijn tijd als opvoeder en heeft me regelmatig gestoord. Wanneer een teamlid probeert te ontsnappen aan de "impopulaire"? Perswerk (luiers verschonen, kinderen smeren met zonnebrandolie, oudergesprekken voeren, etc.) wordt vaak gemaskeerd door een verzoek. Slimme collega's versterken dit verzoek ook graag met een verondersteld compliment: "Kriss, wil je het alsjeblieft snel overnemen, dat kan veel beter". Vooral als u nieuw bent bij een faciliteit, wilt u natuurlijk graag door alle collega's worden gewaardeerd en is het dus een gemakkelijk slachtoffer voor de "werkman"? onder hen. Hier is het belangrijk om relatief snel een duidelijke rand te tonen en? Nee? om te zeggen, voordat het extra werk boven je hoofd groeit en men is geïrriteerd. In geval van twijfel moet het gedrag van de betrokkene ook in een teamvergadering worden besproken. Uiteraard kan dit principe worden toegepast op alle beroepen die in een team werken.
Herken en accepteer eigen grenzen
Uiteindelijk zal elk vervuld verzoek u tijd en energie beroven, ongeacht hoeveel u bereidwillig of met tegenzin vervult. Dus je zou voor iedereen moeten staan? vraag of je niet verder gaat dan je eigen grenzen en dat je uiteindelijk echt niemand helpt. Een goede rechtvaardiging helpt hierbij altijd? uit te leggen en ervoor te zorgen dat niemand beledigd is. En als iemand deze rechtvaardiging niet begrijpt (of wil begrijpen), dan moet u gewoon in de kamer gaan staan en negatieve reacties ondergaan.
Zelfs de Griekse filosoof en wiskundige Pythagoras van Samos wist:
De kortste woorden, ja? en, nee?, vereisen het meest nadenken.
