Ragoutvin van de kip
Maar alles is pi keer duim
Kook de kip met het hele wortelsysteem net als gewone kippensoep (maar kruid het een beetje hartelijker) tot het vlees met enige druk uit het bot wordt losgelaten. (Alsjeblieft geen kip, dat zal niet werken.) Je kunt de schil en de vleugels oppakken voor een bouillon. Als het vlees is afgekoeld, snijd je alles in stukjes van ongeveer 1 cm. Giet de bouillon door een zeef en zet opzij. Wat blijft achter in de zeef, bewaar het voor de soep.
Nu ben je bezig met het maken van een roux. Voor degenen die het niet weten: je doet de boter goed in een pot (pas op, deze mag niet bruin worden). Zodra het is gesmolten, komt de bloem langs. Roer snel met een garde. Pas nu op, het kan alleen maar zweten, dat betekent dat het een witachtig schuim oploopt.
Neem nu het beste de pot van het vuur en roer onmiddellijk met koude melk en klop (met ongeveer 1/2 liter melk zou ik met 90 g boter en - ik weet het - 4 eetlepel Rangehen). Vul nu de voorraad. Deze room is nu nog steeds met witte wijn, Worcester-saus, citroen en witte versgemalen peper en (indien nodig) met gekruid zout.
Maak rustig een beetje sterker in de smaak, omdat het vlees veel weghaalt (het moet een stevige crème zijn die loopt als iets warm wordt). Nu opnieuw, onder toezicht, kook.
Nu worden de stukjes kip ermee gemengd. De saus op de stukjes, zodat je hem beter onder controle hebt, dat het niet teveel saus is. Maar ik doe het altijd de een na de ander, totdat ik van de consensus hou. Het vlees moet door de room worden gestreeld en niet verdronken.
Nu moet het koud zijn. Als je het voor het avondeten wilt serveren, neem dan kleine vuurvaste kommen (of als je geen grotere hebt). Bestrooi het met kaas en nu moet het worden gebakken.
Het past het beste als voorgerecht, met wat Worcester-saus en een schijfje citroen en een plakje geroosterde toast.
