Bodyshaming: spiegel, spiegel aan de muur
Onlangs stuitte ik op het lezen van een lifestylemagazine (nee, geen abonnement, wachtkamer bij de dokter) over een termijn die ik niet kende. Als geliefde liefhebber van nieuwe woorden, haalde ik mijn kleine boekje over moleskin en schreef: Bodyshaming Googling. Thuis ging ik achter de pc zitten en feit: de term lijkt nieuw. Zelfs zo vers dat het netwerk nog geen overeenstemming kon bereiken over een uniforme spelling. Is het body shaming, body shaming of body shaming? De Google Translator kon de gescheiden versie alleen in kleine letters verwerken. Hij vertaalde body shaming met "body shame". Oha, ik nam blijkbaar de eerste stappen in een mijnenveld. Ik heb ook een definitie van de term gevonden, maar dan in het Engels. De vertaler vertaalde deze keer: "jezelf of anderen bekritiseren voor een aspect van fysieke verschijning."
Ik stond voor de grote spiegel in de hal en bekeek mezelf kritisch. Tot nu toe is alles goed, maar Schlabbershirt en trainingsbroek waren de grenzen van mijn lichaam niet duidelijk kunnen zien. Dus ik weet het niet. Naakte dingen zagen er heel anders uit: vanaf de voorkant nog steeds redelijk goed, maar in profiel? Ik weet dat een Duitse man zonder maag als een kreupele wordt beschouwd, maar toch? Ik besloot in te stemmen met mijn spiegelbeeld dat niet mijn buik te dik was, alleen mijn benen te ver naar achteren. Op de een of andere manier moest ik mijn lichaam beschamen? ja iets tegen. Ik ging naar de woonkamer. Mijn verloofde zat in de stoel en las. "Kijk?" Zei ik, "merk je iets ?? Ze keek me aan. Ben je naakt antwoordde ze. Ik draaide 90 graden in het profiel. "Nee, ik bedoel de maag, hoe deze opvalt. Dit is mijn nieuwe lichaamsschande. Ik zag haar ogen verraderlijk flitsen en verliet de woonkamer. Toen ik weer op het volgende Google-bericht klikte, hoorde ik haar nog steeds lachen.
? 91 procent van de vrouwen zijn ontevreden over hun lichaam? Ik las in een artikel over de nieuwe film "Embrace - You're beautiful". De co-geproduceerde film van Norah Tschirner gaat kritisch om met het fenomeen lichaamsbeeld. Volgens Tschirner staan vrouwen wereldwijd onder enorme druk om het gemeenschappelijke schoonheidsideaal waar te maken. In deze groeiende focus op externals zou ontstaan? Steeds meer zelfhaat, depressie, verlies van leven, liefde voor het leven en creativiteit. Ik vroeg me af wie de resterende 9 procent van de vrouwen zou kunnen zijn. Heb ik ooit een vrouw ontmoet die helemaal tevreden was met haar lichaam? En waarom alleen vrouwen? Statistisch gezien zijn wij mannen veel vaker te dik: 59 procent van de Duitse mannen tussen de 18 en 65 jaar heeft overgewicht. Daar tegenover? Gewoon? 37 procent van de vrouwen. Tot zover de gendercorrectheid.
Maar is zijn lichaam nog steeds schaamte? Of is het nu te grote neus, te kleine borsten of een tandspleet? Alles is oud, afbeeldingen suggereren ons in glanzende geïllustreerde en schoonheidskanalen op Instagram. Trendy en wenselijk is de zogenaamde? Dij Gap? (Dijspleet), door de vrouw heen kan doorzien, zelfs met zijn benen gesloten. Zijn helemaal hip, aan de andere kant, heupdips? (Heup depressies), zo kleine deuken op de dijen. Aha, dacht ik terwijl ik las en vroeg me af wanneer ik voor het laatst de behoefte voelde om door mijn benen te kijken, niet naar een vrouw. En is het menselijk lichaam niet min of meer samengesteld uit deuken en depressies? Ik schaamde snel 50 sit-ups tegen mijn lichaam en ging weer achter de computer zitten.
In de context van de uiterst productieve term "body shaming" verscheen steeds weer een naam: Dani Mathers. De Amerikaanse speelkameraad van het jaar 2015 had in het geheim een 70-jarige, naakte vrouw in een sportschool gefotografeerd, de afbeelding op internet gepost en ermee belachelijk gemaakt. Bämm, werkt niet. De rechters hebben Dani blijkbaar ook gevonden en veroordeeld tot een voorwaardelijke straf van 6 maanden en 30 dagen maatschappelijk werk. Nu kan ze denken aan body shaming voor het verwijderen van graffiti voor een maand. Waar? Het denken lijkt niet tot haar sterke punten te behoren.
Wat betreft mijn onderzoek rond het onderwerp body shaming. Naar mijn mening ligt de wortel van dit nogal slechte tijdgeest-fenomeen in twee dingen: enerzijds het (verkeerde) schoonheidsideaal dat door de media wordt geproduceerd en anderzijds de diep menselijke kracht van de gewoonte jezelf te vergelijken. Ben ik zo dik / dun / mooi / sexy als de vrouw op de cover van Vogue? Of bij mannen: ben ik zo aantrekkelijk / afgezwakt / aangespoeld / sexy als Sigmar Gabriel? Nee, grapje opzij. Wij mannen lopen ook het risico onszelf af te meten tegen het ideale type en onvermijdelijk te verliezen. Zoals zo vaak in mijn berichten, komt de tip tot een einde en is deze kort en krachtig. Het is van Taryn Brumfitt, de hoofdrolspeelster van de film? Embrace? Er staat: "Heb je lichaam lief zoals het is, het is de enige die je hebt!?
