1040
April 10, 2024

Boekentip: "A Friend of the Earth" door T.C. Boyle

Ik kreeg al de smaak te pakken, terwijl ik mijn tekst op het internet van het bos schreef, vervolgens verder geïnspireerd door Upsi's prachtig geïllustreerde post over het herfstbos als Soul Balm en niet in het minst veroorzaakt door de berichtgeving in de media over de huidige gebeurtenissen in het Hambach-bos: het onderwerp ? bos? is momenteel erg aanwezig voor mij. Daarom wil ik een roman van T.C. delen. Beveel Boyle aan, waarin naast een hele reeks bizarre soorten en dieren van het bos als stille hoofdpersoon alomtegenwoordig is. Delen van het perceel spelen zelfs in de kroon van een enorme sequoia-boom bezet door een eco-activist. Hambacher Forst, ik hoor je vallen! Daarom kan ik een paar persoonlijke zinnen over dit onderwerp niet weerstaan.

Wanneer een bos splitst?

Op dit punt zal ik mijn ecologisch-politieke kijk niet verspreiden, maar hier is noch voldoende ruimte, noch de juiste plaats. Dit wordt gedaan door T.C. Boyle in zijn roman toch voor mij: we zitten allebei politiek behoorlijk op een golflengte. De gang van zaken in het Hambach-bos roept me echter de vraag op: hoe kan een land dat enerzijds vraagt om een ommekeer in energie en een heroriëntatie van het energiebeleid, aan de andere kant van dergelijke ongebreidelde economische beperkingen? indienen? Ik denk dat deze hele David-tegen-Goliath-charade erg twijfelachtig is, maar de smaak in de mond tijdens het kijken naar het tv-nieuws is er al aan gewend geraakt. Zoveel van mij en nu terug naar het boek.

STOP? UPDATE: Het schrijven van deze tekst is al enkele dagen aanslepen en de ontwikkeling in het Hambacher-bos heeft de actualiteit van de laatste paragraaf ingehaald. De huidige stand van zaken ziet er als volgt uit: de geplande ontginning van het Hambach-bos staat tot minstens 2020 op ijs. De eco-activisten verzamelen al materiaal voor nieuwe boomhutten, en toch moeten alle politieagenten uit het gebied worden teruggetrokken. Hé, wat een grote verrassing is dat? In dit land zijn mensen er gewoon niet aan gewend dat civiel verzet soms vruchten afwerpt. Volgens de pers zijn de afgelopen weken ongeveer een miljoen uur politieoperaties samengekomen. Dat betekent: volledig afgezien van de morele distorsies die zijn ontstaan, zijn belastingbetalers op astronomisch niveau verbrand. Maar is dat niet volledig ondergeschikt aan de geredde bomen? Ik bedoel, en echt terug naar het boek.

en een boek verbindt

De roman draagt de prachtige titel? Een vriend van de aarde? en werd uitgebracht in 2000. Al in 2001 was de Duitse vertaling beschikbaar in Duitsland. Nou, de Hanser Verlag weet precies wat de Duitse lezers bijzonder dringend wachten. Dat de uitgever met zijn voor de hand liggende vermoeden, T.C. Boyle wordt gelezen als, is correct, ik kan bevestigen op basis van mijn waarnemingen in het rijden met de metro. Vooral in metrolijn 1 heb ik vaak mensen gezien die in beslag werden genomen door een van de vele romans van Boyle. Ooit zat er een jonge man tegenover me en hadden we allebei toevallig het boek? door Boyle in de hand. Een grappig moment en wij Boyle-fans konden een van die waanzinnig coole wij-insider-know-stop-looks ruilen. Gelukkig maken dergelijke ervaringen de anders irritante metrorit goed.

Naar de inhoud

Het verhaal speelt zich af in 2025. In de niet al te verre toekomst zijn veel van de gevolgen van klimaatverandering (niet uitgevonden door de Chinezen?) Vandaag besproken al een bittere realiteit geworden. De aarde is niet volledig verlaten en onbewoonbaar, maar lang niet meer. Veel diersoorten zijn al uitgestorven, omdat hun leefgebieden het slachtoffer zijn geworden van verschillende klimaat- en natuurrampen. Mensen hebben de neiging om vegetarisch voedsel te eten, rijst te verbouwen, waar eens graan bloeide en sake drinken in plaats van bier. Het is een dorre wereld. Zonovergoten Californië zinkt in moessonregens die alleen worden onderbroken door perioden van brandende hitte. Aanhoudende, stormachtige winden maken de algehele situatie niet beter.

Hier ontmoeten we onze hoofdpersoon, de 75-jarige Tyrone O? Shaughnessy Tierwater. Met de levensverwachting nu ongeveer 100 jaar, is Tyron, Ty genaamd, nog steeds in zijn bloei, om zo te zeggen. Ty, jarenlang eco-activist met een latente voorkeur voor militant eco-terrorisme, heeft een ongebruikelijke taak, eigenlijk meer een missie: hij beheert zijn privé-dierentuin in het achterland van Californië namens de zwaargewicht, ouder wordende popster Maclovio Pulchris. Hier wonen geselecteerde exemplaren van enkele bedreigde soorten, vrijwel de laatste passagiers van een zinkende Ark van Noach. Na de naderende apocalyps moeten ze de basis worden voor een nieuwe dierenpopulatie. Wat betreft het plan.

Na een goede pauze van 20 jaar komen Andrea, de ex-vrouw en stiefmoeder van zijn dochter Sierra plotseling aan. Ze is gekomen om te blijven.Ty, die enerzijds vreest voor zijn eenzame rust, maar zich anderzijds bewust is van de nutteloosheid van een mogelijk argument, is het daarmee eens.

Boyle vertelt in talloze flashbacks uit het wilde leven van Ty tussen activisme en gevangenis, uit zijn even gepassioneerde en verwarrende liefde voor eco-Amazon Andrea en zijn dochter Sierra, die nog radicaler leeft dan hij ooit durfde.

Wanneer een verwoestende storm de dierenverblijven vernietigt en het water stijgt, lopen eerst alleen de leeuwen uit de hand, maar maak je geen zorgen: met elke kant blijft de chaos op de beste Boyle-manier en? Stop! Vanaf hier loop ik het risico onvrijwillig te veel te verraden en spoilers onder vrienden is helemaal niet. Gewoon zoveel: het is geweldig, opwindend, politiek, grappig, hartverscheurend en uiteindelijk veel te kort.