Maak complimenten: pot kloppend in het mijnenveld
Complimenten zijn meestal leuk. Waar de nadruk vooral op ligt. In het beste geval zullen ze ten minste twee mensen een goed gevoel geven. Voor degene die complimenten heeft, de zekerheid om plezier te geven aan zijn tegenpartij. En degene die het compliment krijgt om het geruststellende bewustzijn te waarderen. Iedereen die ooit in een faux pas is gestruikeld met een gedaan compliment met Karacho weet dat niet elke goedbedoelde uitspraak zo belangrijk is.
Onlangs kwam ik op de Tauentzien op zoek naar een nieuw paar sneakers in een mooie hippe winkel. Streetwear, skateboards, baseball caps, het hele programma voor mensen tot 25. Eigenlijk geen probleem voor mij, hoewel ik de 25 nu twee keer op de levensklok heb staan. Dit probleemloze gevoel bleef bestaan totdat een winkelbediende me benaderde: "Wel, jongeman, kan ik je helpen?" Ik keek rond. De winkel zat vol tieners en twintigers, die rondliepen, dingen passen en selfies maken met hun smartphones. Niemand had een adviserend verkooppersoneel op sleeptouw. Zag ik er zo hulpeloos uit dat de verkoopster me uit medelijden had benaderd? En wat was dat met de 'jonge man ?? Als een vrouw boven de 70 me zo aanspreekt, is dat oké. Maar een verkoopster die mijn jongste dochter zou kunnen zijn? Op de een of andere manier maakte deze zin, gecamoufleerd als een compliment, me woedend. Iets in mijn gezicht deed de jonge vrouw een stap achteruit doen. Haar ogen flikkerden onzeker. "Nee, bedankt," antwoordde ik, "ik zie dat je geen orthopedische schoenen draagt." Ik verliet de winkel zonder sneakers. Ben ik te gevoelig? Of kan ik gewoon niet omgaan met complimenten?
Deze korte aflevering is gewoon om te laten zien hoe enorm belangrijk het is voor een succesvol compliment, dat wat er wordt gezegd en de werkelijke omstandigheden in een samenhangende relatie. Dat doet me denken aan Saywer, de womanizer van de legendarische tv-serie? Lost ?. Hij is ervan overtuigd dat er drie dingen zijn die een man zijn vrouw regelmatig moet vertellen als hij in vrede met haar wil leven. Ten eerste precies? Ten tweede, het spijt me? Ten derde, en vooral, volgens Saywer: "In deze broek ziet je kont er fantastisch uit." In de film die werkt, maar in het echte leven? Ik heb het compliment met de kont onderworpen aan een praktische test. Mijn verloofde was opgetogen. Maar dat was zeker omdat ze zichzelf onderzocht met haar nieuwe spijkerbroek in de spiegel. Als ik haar hetzelfde had verteld terwijl ze de was in haar pantoffels joggingbroek had opgehangen, zou haar reactie zeker meer irriterend dan tevreden zijn. Wat concluderen we hieruit? Naast de logisch correcte relatie tussen wat er wordt gezegd en de realiteit, is de timing van een compliment ook cruciaal.
Johannes Heesters, de onvergetelijke grootse heer, zei ooit: "Een compliment is de charmante vergroting van een kleine waarheid." Naar mijn mening een zeer wijze zin, die de essentie van een goed compliment ter zake brengt. Wat hij veronderstelt is een echte interesse in de andere persoon. Pas als ik goed kijk, ontdek ik de "kleine waarheid"? op een mens en daarmee de basis voor een echt compliment. Wat brengt ons de perfecte overgang naar het punt? Fake compliment? hebben. Ik ken een aantal Amerikanen hier in Berlijn, die ik steeds weer ontmoet op de partijen van wederzijdse kennissen. Na de tiende "Ohh, je ziet er zoooo mooi uit vanavond?" Dat ze tegen iemand's hoofd donderen, ik geloof ze niet meer. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd: ik hou van de Amerikaanse vrienden van mijn vrienden uit het hart, maar de inflatoire-te-gooien-zinnen vind ik verschrikkelijk. Waarom dit goed lijkt voor Amerikanen is mij een raadsel. En dat in Berlijn, van alle plaatsen, waar de grote Berliner met complimenten klaagt. In de hoofdstad is een vlezige? Dus shit kijk je niet vandaag? als een compliment om te begrijpen. Dit is wennen aan Neuberliner, maar opgefrist door zijn ruwe hartelijkheid.
Oh ja, nog steeds alleen: ik heb de TheFruitAndFlowerBasket al vaak het dubieuze compliment gemaakt, mijn tips zijn zo geweldig tippfrei. Dus ik blijf ook bij dit bericht, geen tip, maar een compliment: jullie zijn geweldige lezers, als je zo ver bent gebleven. Eerlijk.
