Mijn tomatensaus is geen saus - het is een tomatenroom
Toen ik bijna 50 jaar geleden voor het eerst naar Italië kwam - het was mijn huwelijksreis - verbleven we in een klein pension. Italiaanse keuken was me vreemd, omdat de "Pastaschuta" mijn moeder niets te maken had met wat we in Cesenatico kregen.
En toen was er iets prachtigs:
Spaghetti bedekt met een tomatencrème. Niet vloeibaar soßig, maar aromatisch romig.
Ik vroeg met handen en voeten hoe deze crème wordt bereid en - het was zo gemakkelijk:
Verhit wat olie in een pot
Tomatenpuree eraan
een flinke snuf suiker
wat paprikapoeder en zout
Ten slotte wordt het geproefd met citroensap
Geen water! Niet infuseren! Mix en laat het heet worden, het is allemaal opgelost.
De gekookte pasta wordt omgezet in deze tomatenpuree totdat elke noedel een laagje van deze crème heeft.
Hoe wordt het gegeten?
Als de portemonnee kort is, alleen met wat geraspte kaas.
Deze romige noedels zijn ook een prachtige "basis" voor stoofschotels of voor het bakken.
Bijvoorbeeld, Grill dunne kalkoen escalopes snel, leg ze op de pasta, rooster de kaas en bak in de buis.
Snijd de courgette, rasp, bak, leg de pasta en bovenop een grove tomatengroente. Gegratineerde kaas.
Als een laag ovenschotel: deze noedels, daarop groenten, kaas, pasta, groenten, kaas. Ham tussendoor, als je wilt.
Ik kan het echt aanbevelen: probeer het eens!
