Biologisch, fairtrade, regionaal? Wat zit er achter de zegels van kwaliteit?
Voedselfabrikanten adverteren op hun verpakking niet alleen met kleurrijke slogans en aantrekkelijke afbeeldingen, maar ook met een verscheidenheid aan zegels die speciale kwaliteit beloven. Voor consumenten lijkt het bijna onmogelijk om de verwarrende zeehondenjungle bij te houden. Het verduidelijkt daarom welke criteria, controles, kwaliteitsnormen en hoeveel geloofwaardigheid er echt achter de afzonderlijke zegels zit.
Waarom kwaliteitslabels?
Kwaliteitszegels op voedsel zouden eigenlijk de klant moeten zijn Oriëntatie bij het kopen bieden een snel overzicht van het diverse assortiment. Zeehonden zijn in principe een zeer goede zaak: ze laten u toe Kies producten die overeenkomen met uw waarden en vereisten.
Wat in theorie geweldig klinkt, wordt in de praktijk vernietigd door een echte zeehondeninflatie. Meer dan 1000 verschillende kwaliteitszegels Er zijn er in Duitsland en slechts enkele daarvan zijn gebaseerd op juridische grondslagen. Veel bedrijven creëren hun eigen labels om de indruk van hoge kwaliteit te geven zonder zich te houden aan wettelijk bindende normen. Deze zegels zijn daarom niets meer dan prachtige ornamenten en kunnen weinig bijdragen aan de aankoopbeslissing. Hier zijn enkele van de keurmerken voor voedsel die voldoen aan verschillende richtlijnen.
Dat belooft de EU-organische zeehond
De groene rechthoek met het witte vel is waarschijnlijk een van de bekendste keurmerken en lacht ons nu uit in de discounter van steeds meer voedselverpakkingen. Het organische zegel van de EU is er sinds 2010 een verplichte etikettering voor alle in de EU verpakte levensmiddelen die een aanduiding van biologische kwaliteit in hun naam bevatten. Producten die als zodanig zijn aangeduid, moeten voldoen aan wettelijk bindende minimumvereisten.
Het zegel wordt het Naleving van de Europese Eco-verordening gegarandeerd, die een reeks criteria voorschrijft. Deze omvatten er een Productie zonder genetische manipulatie, dierenwelzijn en voeding, evenals teelt zonder chemisch-synthetische pesticiden en meststoffen, Bovendien is slechts een fractie van de additieven toegestaan, die in conventionele goederen worden gebruikt.
Levensmiddelen moeten niet alleen aan deze eisen voldoen, maar ook aangeven of de ingrediënten afkomstig zijn uit de EU of niet-EU-landbouw. Deelnemende instellingen worden minstens eenmaal per jaar geïnspecteerd door officieel erkende particuliere inspectie-instellingen en er worden willekeurig geselecteerde willekeurige monsters genomen. Het codenummer van de instantie die de inspectie heeft uitgevoerd, moet ook op het product worden vermeld om transparantie te garanderen.
Additioneel: biologisch volgens de EG biologische verordening
Vaak staat er naast het EU-zegel nog een zeshoekig symbool op biologische producten. Dat is het eigenlijk verouderde staat organische zegel, Het bestond al vóór de EU-brede standaardisatie en garandeert dezelfde normen. Samen met het EU-zegel wordt het alleen gebruikt vanwege de hoge herkenningswaarde, hoewel het eigenlijk overbodig is.
Problemen en kritiek
De grootste kritiek is de EU-Bio-Siegel, zoals die in zijn eisen staat niet consistent en strikt genoeg is. Eén is bijvoorbeeld ecologisch en conventioneel beheer op dezelfde boerderij mogelijk te maken. Het is de vraag of de chemische meststoffen echt precies weten waar het organische veld begint. De zaden die voor biologische producten worden gebruikt, kunnen ook onder bepaalde omstandigheden conventioneel zijn.
Verder is de Vereisten voor dierenwelzijn deels erg sponsachtig en kan geen dierenwelzijn garanderen. De verschillen in vergelijking met grote Duitse organische verenigingen hier zijn enorm, bij kippen bijvoorbeeld, staat het EU-zegel twee keer het aantal dieren per gebied toe.
Aangezien regionale producten geen prioriteit krijgen voor het EU-biologische label, worden vaak vooral goedkope biologische producten gebruikt van ver weg, Degenen die duurzaam willen winkelen, moeten hun regio van herkomst altijd in de gaten houden.
Meer organische zeehonden
Duitse landbouwverenigingen stel hoge ecologische normen die verder gaan dan de staatseisen en die extra gebieden bestrijken. Een van de grote associaties is er bijvoorbeeld een Totaal conversie vereist, mogen geen pesticiden of kunstmest worden gebruikt en zijn minder additieven toegestaan.
Naturland
Vooral wat betreft Veeteelt en voedsel Naturland heeft veel strengere regels dan de biologische standaard van de EU. Dit betreft bijvoorbeeld opraken voor leghennen, weiland voor melkkoeien en ook het aantal dieren per gebied. Daarnaast zet Naturland zich ook in sociale normen zoals het verbod op kinderarbeid en de bescherming van mensenrechten.
Er is een constante kwaliteitscontrole van de Naturland-boerderijen door een door de staat erkende, onafhankelijke biologische inspectie-instantie. Naturland is wereldwijd actief en een van de grootste verenigingen voor biologische landbouw.Daarom zijn ook internationale en grote bedrijven opgenomen.
Demeter
De strengste richtlijnen voor biologische landbouw in Duitsland en daarmee de meest duurzame vorm van landbouw biedt Demeter. Hier is gebaseerd op de biodynamisch principe gegroeid en daarom moet de hele boerderij van bedrijf veranderen naar deze vorm van landbouw.
Vanwege de holistische benadering is veehouderij in Demeter verplicht en zal dat ook zo zijn Compost- en spraypreparaten van medicinale planten, rundermest en mineralen gebruikt. Er is er ook een soortgeschikt en natuurgeschikt veeteelt voorgeschreven en ook het diervoeder moet biologische kwaliteit hebben. ook toevoegsels zijn strikt gereguleerd, Demeter staat hier het minst van alle federaties toe. Demeter-operaties worden jaarlijks gecontroleerd door door de staat erkende, onafhankelijke inspectie-instellingen.
Bioland
Bioland is de grootste ecologische teeltvereniging in Duitsland, Hier is na de recycling werken, bijvoorbeeld, dierlijke mest van hun eigen vee wordt gebruikt om de bodem van voedingsstoffen te voorzien. Bioland legt de nadruk op het regionale oorsprong Producten: leden zijn voornamelijk binnenlandse producenten en kleine bedrijven. Aan de gehouden dieren moeten minimaal 50% voer van uw eigen boerderij gevoed worden. Bovendien zijn de eisen voor de veehouderij hoger dan voor het EU-label, vooral met betrekking tot de beperkingen van transportroutes naar het slachthuis.
Bioland-producenten worden gecontroleerd met en zonder kennisgeving door onafhankelijke, door de staat goedgekeurde inspecteurs en er zijn ook feedcontroles.
Biologische supermarkten
Veel supermarkten hebben hun eigen biologische merken, bijvoorbeeld K-Bio (Kaufland) of Rewe-Bio.
deze zijn meestal gebaseerd op de staat organische zeehonden en dus garanderen dat wordt voldaan aan de minimumnormen. Omdat Bio een beschermde term is, moet aan elk van deze producten worden voldaan aan deze minimumvereisten. In de tussentijd werken sommige supermarkten samen met verenigingen en wordt het zegel van de vereniging op de betreffende producten gedrukt. Hier vindt de consument echt de kwaliteit van de luxe biologische klasse.
in het kort
In principe kun je dat zeggen Organisch altijd beter als conventioneel? voor dieren, milieu en klimaat. De organische zegel van de staat stelt de minimumvereisten vast en onderscheidt zich duidelijk van conventioneel geproduceerd voedsel. Als u meer wilt, kunt u het beste de producten van de landbouwverenigingen gebruiken.
Dat belooft het Fairtrade-zegel
Eerlijke handel houdt in dat aan sociale, ecologische en economische criteria wordt voldaan. Er zijn eerlijke lonen alsmede verdere steun voor de boeren en langdurige leveringsrelaties, Het wordt ook geopend gereguleerde werkomstandigheden gerespecteerd, vakbonden worden bevorderd en kinderarbeid is verboden. Vaste minimumprijzen boven het wereldmarktniveau zorgen voor een stabiele betaling van de boeren.
Naast het vaststellen van deze sociale en economische omstandigheden, richten Fairtrade-producten zich ook op één ecologische teelt nageleefd. Bepaalde pesticiden zijn daarom verboden en er wordt geen genetisch gemodificeerd zaad gebruikt. Deze voorschriften voldoen echter nog niet aan de organische normen, als u het op prijs stelt, moet u op zoek naar producten met beide afdichtingen. Er zijn ook jaarlijkse onafhankelijke audits en onaangekondigde steekproeven op naleving van Fairtrade-normen.
Problemen en kritiek
Het wordt vaak bekritiseerd op het Fairtrade-zegel dat bij de hoge toeslagdat consumenten betalen, komt er weinig echt bij de producenten? de supermarkten hier dus een extra verdienste abzwacken. Het zegel krijgen is ook maar één Minimaal 20 procent van de eerlijk verhandelde ingrediëntenn noodzakelijk. De ingrediënten die eerlijk worden verhandeld, zijn echter altijd direct zichtbaar op de verpakking.
Een andere kritiek is de zogenaamde compensatie hoeveelheid, Voor producten die dit woord dragen, kan het gebeuren dat er, ondanks het zegel, helemaal geen fairtradeartikelen zijn. Waarom? Grondstoffen zoals cacao of suiker kunnen in sommige gevallen voorkomen verwerkt, opgeslagen of getransporteerd samen met conventionele ingrediënten zijn. Dit komt omdat Fairtrade-boeren anders niet zouden kunnen verkopen aan grote markten vanwege de vaak lage productievolumes. Hier moet iedereen zelf beslissen of hij dergelijke maatregelen als gerechtvaardigd beschouwt of niet.
Dit wordt beloofd door de Marine Stewardship Council
De MSC zet er een Milieunorm voor duurzame visserij, Het certificeert alleen visserijen die wilde bestanden exploiteren en werkt met onafhankelijke beoordelaars. Er wordt gecontroleerd of de visserijen dat zijn intact ecosysteem achterlaten, rekening houdend met huidige en toekomstige effecten. Verder wordt geëvalueerd of de Visbouillon altijd in goede staat en ook de impact van de visserij op het geheel Habitats in de zee (bijvoorbeeld ongewenste bijvangst) worden overwogen.
Om een visserij te laten certificeren, moet alle beheer gericht zijn op het verder verminderen van de impact op het geviste ecosysteem. Er zijn in totaal 28 prestatie-indicatoren om de duurzaamheid van de visserij te beoordelen, die jaarlijks worden beoordeeld.
Problemen en kritiek
Bij organisaties zoals Greenpeace staat de Marine Stewardship Council voortdurend onder kritiek. Het draait allemaal om de Transparantie en kwaliteit van certificeringen, Dit komt omdat de normen soms erg vaag zijn en ook van de visserij slechts 60-80% moet worden vervuldom een certificering te krijgen.
Onderzoek heeft dat ook aangetoond Visserij met destructieve vismethoden zoals bodem-tot-bodem trawl of hoge bijvangstcertificering. En ook voor de toekomst is niet voldoende voorzien: veel visbestanden zijn dat overbevist ondanks vele jaren vissen door gecertificeerde bedrijven.
Dat belooft het label Zonder genetische manipulatie
Vooral bij dierlijke producten is het Zonder GMO-zegel relevant. Omdat deze zijn vrijgesteld van de etiketteringsplicht, moet een voeding met genetisch gemodificeerde planten daarom niet worden geïdentificeerd. Als een product het zegel draagt, is dat gegarandeerd geen genetisch gemodificeerd voer werden gebruikt.
Het zegel kan ook in zeldzame gevallen op bewerkte voedingsmiddelen worden gevonden. Er wordt dan voor gezorgd dat naast ingrediënten van genetisch gemodificeerde planten ook geen stoffen zoals Vitaminen of enzymen ingesloten door genetische manipulatie.
Het zegel wordt uitgegeven door de Duitse Vereniging voor niet-genetische genetische manipulatie (e.V.) en gecontroleerd door de voedselinspectie van de federale staten.
Problemen en kritiek
Met dierlijke producten moet worden opgemerkt dat de dieren alleen voor een bepaalde periode tijdens het mesten zonder genetische manipulatie moet worden gevoed en niet bij de geboorte. Over het algemeen zijn biologische producten ook altijd een beter alternatief, omdat ze over het algemeen vrij zijn van genetische manipulatie en bovendien voldoen aan andere richtlijnen.
Aangezien de etikettering met het label Zonder GMO vrijwillig is, is het voor de consument nog niet mogelijk om alle GMO-vrije producten te herkennen. Veel bedrijven maken ook hun eigen zegels, waardoor een grote ontstaat verwarring ontstaat. Een uniforme etiketteringsplicht zou daarom welkom zijn.
Dat belooft het regionale venster
Om de regionale oorsprong van voedsel en planten te markeren, werd het regionale venster in 2014 geïntroduceerd. Om dit zegel te krijgen, de Hoofdbestanddelen van een product 100% uit de opgegeven regio komen.
Bovendien, in het regionale venster Plaats van verwerking van het product. De consument kan er zo zeker van zijn dat het voedsel geen lange afstanden heeft afgelegd. Om het regionale venster op haar producten te kunnen afdrukken, moet een onderneming worden geverifieerd door de koeriersvereniging Regionalfenster e.V. Dit wordt gevolgd door jaarlijkse inspecties door verschillende controle-instituten.
Problemen en kritiek
Betreffende de regionaliteit kan dat worden bekritiseerd slechts ten minste 51% voor samengestelde producten De ingrediënten moeten uit het opgegeven gebied komen om de afdichting te verkrijgen. Bovendien hoeven de dieren voor vleesproducten niet hun hele leven in de regio door te brengen, maar in plaats daarvan alleen de mestfase.
De etikettering met het regionale venster is vrijwillig en garandeert dus geen uniform overzicht voor de consument. Door veel eigen zegels van de producenten is de betekenis wazig en wordt er weinig duidelijkheid gecreëerd.
Dat belooft het dierenbeschermingslabel
Het dierenwelzijnslabel uitgegeven door de Duitse Animal Welfare Association garandeert een Productie volgens bepaalde normen voor dierenwelzijn, De twee niveaus gemarkeerd door gele sterren vertegenwoordigen het instapniveau en het premiumniveau, die beide ruim boven de wettelijke minimumnorm liggen.
Op het instapniveau leveren geclassificeerde boerderijen de dieren meer ruimte en werkgelegenheid, dit kan worden bereikt zonder grote wijzigingen en betekent dus geen scherpe prijsstijging. Voor het premium niveau zijn extra uitstoters voorgeschreven. De exacte specificaties verschillen weer afhankelijk van de soort. In beide fasen is het reistijd Beperkt en er zijn vaste regels voor de Anesthesie bij het slachten.
Bedrijven die het dierenwelzijnslabel willen dragen, moeten een vergunning hebben en onaangekondigde inspecties moeten minstens twee keer per jaar plaatsvinden. Hier zijn de criteria voor houding, transport en slacht ook de Gedrag en lichamelijke conditie bestuurt de dieren.
Problemen en kritiek
Het dierenwelzijnslabel bekritiseert ook het feit dat een uniform logo van de staat, dat informeel informeert over de omstandigheden van de vleesproductie, meer overzicht zou geven. Daarom wordt ook bekritiseerd dat in veel supermarkten niet genoeg vleesproducten aangeboden met het zegel zijn.
Er zijn enkele overlappingen met het biologische label, waarbij biologische certificering meer nadruk legt op milieuaspecten, terwijl het dierenwelzijnslabel zich volledig richt op dierenwelzijn.
Een blik door de jungle van het label
De afgebeelde voedselzegels bieden alles goede aanwijzingen voor degenen die hun consumptie ecologischer en rechtvaardiger willen maken of dierenwelzijn willen waarderen. Als een groot probleem, de gekristalliseerde vrijwillige basis de meeste zeehonden eruit. Dit resulteert in een gebruik dat niet consistent is en dus nooit een vergelijking van alle aangeboden producten mogelijk kan maken. Eigen zegels van de bedrijven voeg toe aan de verwarring.
Het wordt daarom aanbevolen om te leren over de normen die u persoonlijk waardeert, Zeehonden van bedrijven moeten altijd kritisch worden bekeken, terwijl onafhankelijke instellingen en verenigingen gedetailleerd worden geïnformeerd over de onderliggende voorschriften. Vertrouw alleen in de winkel op de zegels die u kent en val niet voor het marketingzegel.
Voor bewuste en verlichte aankoopbeslissingen kan dat alleen verplichte zegels zorg die consistent zijn. Het EU-brede biologische label is een goed begin en garandeert een minimumnorm voor biologische landbouw. Iets soortgelijks zou ook denkbaar zijn voor regionaliteit, eerlijke handel en dierenwelzijn.
