Gebraden eend voor vergeetachtigheid
Hoe maakt een Raaabe een van zijn verre familieleden? Er zijn miljarden eendenrecepten hier, maar wat ik vandaag heb verzonnen, dat is in de tips nog steeds netto.
Nou, ik heb gisteren de bevroren fladderaar in de koelkast laten ontdooien. Zapperlot, het vee was vanmorgen om negen uur ontdooid. Vlucht uit de zak ausm A ****. Toen nam ik eerst mijn tijd. De rode kool was klaar, de knoedels in de zak (klontmassa, zoals ik altijd voor klaar neem).
Op een gegeven moment, om half tien, maakte ik de Quaker prima voor mijn oven. Dus afgewassen, de alvleesklier eruit gesneden (belangrijk!), Het spek gedoofd (die aan de achterkant komen, dus er is genoeg reuzel later), heel zacht gemasseerd zout, peper en marjolein ... ook hoe comfortabel het vee zou zijn, als het nog Kopp en Feeedern had ... abba nu ... vrede van zijn ziel. Binnenin natuurlijk ook zout, peper en marjolein puur. En Zwieeeebeln! Snijd in ruwe stukken en vooraf geblancheerd. Altijd in de Vochel. Toen stopte de kont met tandenstokers. En toen maakte ik de arme man op zijn minst comfortabel. Aufm buik. In de braadpan! Sommige bouillon gegoten, een beetje rood. Zout, peper en marjolein worden er opnieuw over gestrooid. Lichte hoeveelheid geklaarde boter op de gevoelige huid (het zou tenslotte geen blaren mogen krijgen.) Butterschmalz werkt als zonnebrandcrème.
Tot nu toe is het nog steeds eenvoudig. Moet het zo blijven. Reinig met de veebuis. 230 graden. Oef, eet zo heet. Elf was het. Half twaalf. De temperatuur daalt. Ik wil de Quaker niet te veel martelen. 80 graden. Dan ben ik een werk. Adverteren voor het nieuwe bedrijf. Zes weer thuis. Nou en? Zeven uur in de oven. Van vanwege. Nog een half uurtje. Breng vervolgens water aan voor de knoedels. Rode kool was opgewarmd. Nu krijgt de vogel alles. Snap! Onmiddellijk! aaaah, doet dat goed. Eindelijk op zijn rug liggen. Shut, dat warmt de pijp op. 250 graden. Top hitte! Auaaua, dat doet pijn. Dat ben ik niet. Ja, eend, zou n Raaabe zijn geweest, zou nu schmurgeln net in de pijp. Dus, 20 minuten later zijn de knoedels klaar, de kool is heet. Red de vogel eindelijk.
Weer kwelling, nu eindelijk. Liep met het vleesmes. N kwart uitgesneden. De huid kraakt en brokkelt, het vlees ... zacht en sappig, zonder lucht. Geen Madarins, geen maroni erin. Geen Aziatische kruiden. Eend puur ... met een paar uien. Zoals de Raaaabe ne duck zich voorstelt. Een geslaagd idee.
Maar: dit ging niet over de vulling of de specerijenvariëteit. Maar de kookmethode. Eigenlijk het gemakkelijkst, want je kunt het gebraden vlees ECHT vergeten, zonder in de war te raken. Niets brandt, niets wordt droog. En de smaak? Voltooid.
