Königsberger Klopse (Oost-Pruisen)
tijd
Totale voorbereidingstijd: 1 uur.
Land van donkere bossen en kristallijne meren ...
Weet jij dat? Nee? De hymne van Oost-Pruisen. En de gehaktballetjes zijn volgens mijn Uromma-recept. Het kwam uit Olsztyn.
Moet ik het zo schrijven: neem ... nee, ik zal het niet doen. Ik zal het doen, stap voor stap. Wat je nodig hebt, lees je in de tekst, maar niet met heel precieze hoeveelheden. Zoiets als dat. Net zoals Omma selich dat deed.
Nou, eerst mix je gehakt. Eigenlijk komen ansjovis binnen, maar indien nodig doet het ansjovispasta. Dus op een pond gehakt ongeveer 60-70 g. Gehakt, uiteraard ongekruid. Geen Mett. Rundvlees of varken, dat is het. Of beide. Dan komt een fijngehakte ui. Een ei! Owei! Natuurlijk zonder schaal. Wat peper. Een beetje marjolein. Wat zout, maar wees voorzichtig! De ansjovispasta is al erg zout. Een beetje paneermeel (of een doorweekt en goed uitgedrukt broodje).
Het hele ding door. Ihhhhhh ... met mijn handen? Met de handen. Wat dan? Vorm ballen. Ook met je handen. Gelijkmatig lang.
En nu gaat het verder. Bak een kleine ui in gehakte boter in wat boter. Dan komt er bouillon op. Ik ben voor een goede, huisgemaakte kippenbouillon. Dat is hoe ik het deed. Maar het is ook mogelijk om een goede korrel te nemen, jaaaa, degene die geen gistextract en glutamaat vereist. Het eten is duur. Maar je wilt tenslotte net zo goed eten als ik. Eén, twee laurierblaadjes eraan. Twee, drie jeneverbessen. Peper of Peperkorrels. Kook goed. Neem vervolgens een slokje witte wijn. Dat is wat de Ostpreusse doet. Niet alleen Uromma, Vatter kwam ook uit Oost-Pruisen. Königsberg. Daar, waar de gehaktballetjes vandaan komen.
Next. Giet de verse gehaktballetjes voorzichtig in de kokende bouillon en laat 15, 20 minuten sudderen. Ze zijn klaar als ze naar boven zwemmen. Dat weet je van aardappelbollen.
Dus, nu de knock-out, opzij gezet. Smelt een stuk boter in een geschikte pan en bak er een of twee eetlepels bloem in. Roer altijd goed, dan is er geen klontje. Dan zift u de bouillon erop. Zozeer zelfs dat er een romige saus ontstaat. Kook kort. Dit wordt gedaan zodat de saus niet naar bloem smaakt. Wat zoete room erop. We willen een lichte saus. Een halve lepel mosterd. En kappertjes. Weet jij dat? Dit zijn de boogers die zo groenachtig in het glas zwemmen. Geen argument, het is gemakkelijk. Met de vloeistof die in het glas zit. Lepel dompelen in de saus. Smaakt het goed? Of heeft het nog steeds zout nodig? Of peper? Nee? Eet dan goed.
Klopse wierder puur daar en laat het alleen gaan totdat de gekookte aardappelen klaar zijn. Je kunt nog steeds bissiboter slingeren en op smaak brengen met vers gehakte peterseliebissi. Klaar? Klaar.
Dus, en nu laat het je proeven.
