Murphy's Law - wat is het?
Onlangs in Ullrich am Zoo
Het bord op de voordeur van de supermarkt had ik over het hoofd gezien in de stromende regen. "Dat levert 67,23 euro op", zei de kassier. En toen, toen ik haar mijn debetkaart wilde overhandigen: "Heb je het bord niet gezien? We hebben een systeemfout en kunnen alleen contant geld accepteren. Ik keek in mijn winkelwagen. Veel, wekelijkse boodschappen. Ik keek in mijn portemonnee. Weinig, 25 euro aan rekeningen en Klimpergeld. Ik keek naar de kassier. Niets, zelfs geen sympathieke glimlach. Iemand zat al achter me in de rij.
Mevrouw Kolberg
"Ik heb niet genoeg geld," zei ik en voegde een hulpeloos gebaar toe. Mevrouw Kolberg, zoals ik aan het typeplaatje van de kassier kon zien, rolde met haar ogen, drukte op een knop en boog zich over een microfoon. 'Annuleer alsjeblieft bij de drie?', Weergalmde het door de gangen. Ze wendde zich tot mij: "Als je geld van de bank wilt krijgen, kun je die auto daarheen duwen en terugkomen." Ik duwde de auto opzij, ik ging geld halen, ik kwam druipend nat terug. Mevrouw Kolberg was weg. Mijn winkelwagen ook. Meneer Celik zat nu bij Frau Kolberg thuis. Ah, de auto. Heeft de collega opgehaald? Antwoordde hij op mijn verzoek. ? Zojuist? Hij gebaarde vaag naar de groenten en fruit.
Fouten en verwarring
Ik betrapte zijn collega op het voorzichtig leegmaken van de zak wortelen die ik had uitgekozen. "Wacht," zei ik, "de auto is van mij. Vraag het mevrouw Kołobrzeg. Hij keek naar me alsof er iets aan zijn schoenzool kleefde en duwde de auto zonder woorden naar me toe. Ik nam een nieuwe tas en verzamelde mijn wortels bij elkaar. Frau Kolberg zat weer aan de kassa. Oh, daar ben je. Wat heb je met de auto gedaan? Nu moet ik alles opnieuw scannen. Ze heeft alles opnieuw gescand. ? Zie? Nu is het 67,96 euro. Ik heb de verklaring bewaard dat de wortelen, haar collega? Zoals ik al zei, ik heb het net bewaard en haar 70 euro bewaard. Mevrouw Kołobrzez zei met een glimlach: "Als u wilt, kunt u ook met kaart betalen, het systeem werkt weer." Ik bleef stoïcijns, ik betaalde met kaart. Terwijl ik het komkommerglas uit mijn hand gleed terwijl ik mijn moeizaam geworstelde boodschappen opbergde en brak met een luid gerinkel, trok ik nauwelijks een wimper op. Het kon me niet schelen, het was duidelijk: ik was een slachtoffer van de wet van Murphy geweest.
De wet
"Alles wat fout kan gaan zal fout gaan." Dat is de wet van Murphy. Je zult het in geen enkel wetboek van deze wereld vinden, maar in talloze alledaagse gebeurtenissen. Waarom is de wachtrij in de supermarkt altijd het langzaamst? Waarom komen tandpijn altijd voor in het weekend en waarom ontdekt u een duur product als een speciale aanbieding kort daarna? En waarom rinkelt de telefoon altijd als je in de badkamer zit? Vragen over vragen die nu hele boeken over de wet van Murphy zijn? vullen.
De echte Murphy
Maar wie is de mysterieuze Murphy aan wie we al deze tegenslagen te danken hebben? Of is hij een fictief persoon, een wanhopige poging om het ongelooflijke te noemen? Nee, het is 1918 in Panama geboren Edward A. Murphy, een ingenieur. Murphy werd in 1949 begeleid door de Amerikaanse luchtmacht met een zeer kostbaar experiment. Hij werd gevraagd om de stress te onderzoeken die het menselijk lichaam kan weerstaan onder extreme versnellingen. Voor het experiment moesten 16 sensoren worden bevestigd aan het lichaam van het onderwerp. Een technicus slaagde erin om alle sensoren onjuist te repareren en de poging mislukte. Edward A. Murphy reageerde op deze kostbare vertraging in zijn experiment door te zeggen: "Kan er iets fout gaan?" ("Alles wat fout kan gaan, zal fout gaan."). Hoe geruststellend dat mijn ervaring in de supermarkt op zijn minst een wettelijke basis is gebaseerd.
Het jambrood
Een van de meest geciteerde voorbeelden van de wet van Murphy is het ogenschijnlijke feit dat een jambrood ALTIJD aan de jamkant terechtkomt wanneer het van de tafel valt. Wetenschappers hebben dit fenomeen onderzocht en kwamen tot de conclusie dat de wet van Murphy niet van toepassing is. De jam-side-down-constante is eerder gerelateerd aan de gemiddelde hoogte van een tafel: het jambrood begint te draaien in een vrije val. De hoogte van de tafel is echter slechts voldoende voor een halve draai. Ergo landt het brood (met de jamzijde bovenaan de herfst) met de jamzijde naar beneden op de vloer. Overigens geldt dit ook voor leverworst of honingbroodjes. En tot slot, de tip: vouw je Stullen beter samen. Nu kopen 
Murphy's wet voor OUDERS 6,99 ?
