Problemen met de lichaamsgrootte: de lange ellende
Met mijn lichaamslengte van 1,93 meter ben ik gewend aan verdriet. Als ik in de regen door de stad loop, moet ik oppassen dat niemand mijn ogen uitstrekt met zijn paraplu. Trouwens, ik word eerder nat dan mijn verloofde, die anderhalve kop kleiner is dan ik. Als ik een kennis van de renovatie help, hangt de onaangename streek van de deken gegarandeerd aan me, omdat je er zo goed bent. Het aantal van mijn persoonlijke vijanden in de openbare ruimte is Legioen: allerlei deurkozijnen, reclameborden die aan het plafond in de supermarkt hangen, zonneschermen en bedden in hotels of ziekenhuizen, om er maar een paar te noemen. Ook krijgt de aankoop van een echt bijpassende broek ooit geduld.
Maar ik wil niet klagen? Er zijn ook een paar voordelen als je tot de 6,3 procent van de Duitse mannen van meer dan 1,90 meter behoort. Geen plank is te hoog, geen keukenkast is te hoog en te midden van een menigte houd ik altijd bij. Bij concerten of andere evenementen, dien ik altijd als een ontmoetingsplaats voor mijn metgezellen, omdat ze me zien verdringen in de menigte als een vuurtoren boven. Dat klinkt misschien niet zo geweldig nu, maar als een geweldig persoon heb ik ook de kleine voordelen van mijn lengte leren waarderen.
Men denkt alleen aan zijn eigen lengte wanneer een externe omstandigheid hem daarvan bewust maakt. Of het nu is omdat je een veel grotere of kleinere persoon moet ontmoeten, moet bukken bij het instappen in een metro of wanneer een klein persoon in de supermarkt de bovenste planken niet kan bereiken. Aan de andere kant houden wetenschappers op het gebied van antropometrie zich voortdurend bezig met de lichaamsgrootte. Deze wetenschapsdiscipline is gewijd aan de studie van menselijke lichaamsafmetingen en levert belangrijke resultaten op voor het ergonomische ontwerp van voertuigen, werkplekken, meubels en gereedschappen.
Logischerwijs oriënteren deze ergonomie-experts zich in hun studies van de gemiddelde persoon en daarom zijn de resultaten ook slechts goed: gemiddeld. Duitse mannen zijn gemiddeld 1,80 meter lang, vrouwen tot 1,66 meter. Aangezien men kan berekenen, hoe hoog een normale Duitse gootsteen is. Ik heb het net gemeten, het is 87 centimeter. Precies de juiste hoogte om een grote rugpijn van me te maken. Een vriend van mij is slechts 1,50 meter lang en zit tijdens het spoelen altijd op een kleine Fußbänkchen. Maar ik kan echt mijn onderbenen niet amputeren telkens als ik wil spoelen. Knielen werkt ook niet, dan ben ik te klein. Knielen op een poef? Dit herinnert me te veel aan mijn korte jeugdintermezzo met de katholieke Messdienern. We hebben daarom een vaatwasser die helpt.
Trouwens, de kleinste mensen, afgezien van de pygmeeën, wonen in Indonesië. Daar zijn mannen gemiddeld 1,58 meter lang (klein?) En vrouwen slechts 1,47 meter. Nederlandse mannen met een gemiddelde van 1,83 meter zijn de langste mannen ter wereld, de vrouwen met 1,69 meter minstens drie centimeter langer dan in Duitsland. Wat betekent dat voor mij? Als ik een baan als vaatwasser accepteer, zou het beter zijn in Nederland dan in Indonesië. Dat is slechts hypothetisch.
In de afgelopen 150 jaar is de gemiddelde omvang van mensen dramatisch toegenomen. Volgens een wetenschappelijke evaluatie van Europese maattabellen zijn mannen tegenwoordig ongeveer 11 centimeter groter dan in het midden van de 19e eeuw. En de vrouwen? Er is een gebrek aan gegevens voor de studie van de ontwikkeling van de vrouwelijke omvang tijdens deze periode. De grootte van mannen is altijd goed gedocumenteerd door hun enquête over de toegang tot de militaire dienst. Voor vrouwen vertrouwt de wetenschap op schattingen en de evaluatie van hun stoffelijk overschot in de vorm van botten. De opvallende toename in groottegroei verklaart antropometrie met betere voeding, toenemende hygiëne en landelijke medische zorg. Met name de kwaliteit van het dieet in de eerste drie levensjaren heeft een grote invloed op de groei in lengte (bedankt mam).
Natuurlijk speelt genetica ook een cruciale rol. Om de verwachte grootte van een kind te schatten, is er een eenvoudige vuistregel: neem het rekenkundig gemiddelde van de grootte van moeder en vader, telt zes centimeter voor jongens op en trekt ook zes centimeter af voor meisjes. Persoonlijk werkt dat niet helemaal voor mij, maar dat is gewoon de manier waarop dingen worden gedaan. Iedereen die er meer over wil weten, bijvoorbeeld uit angst dat zijn kind extreem groot is of erg klein blijft, kan zijn arts een röntgenfoto laten maken van de hand van het linker kind. Op basis van het ontwikkelingsniveau van de zogenaamde groei-gewrichten tussen de handbotten, kan de arts de verwachte hoogte met hoge nauwkeurigheid voorspellen.Met de juiste medische rechtvaardiging dekken de zorgverzekeraars de kosten van dit onderzoek.
Trouwens, als lange man raak je gewend aan vervelende vragen. Ondertussen antwoord ik: "Na Langer, hoe is de lucht daar boven?" alleen met "goed", en is alles duidelijk bij jou? Zit je nog of sta je al ??
